Curly Pippi en de rest van onze reis..
Door: Gerie die dit keer iets meer inspiratie had.
Blijf op de hoogte en volg Rik & Gerie
20 Januari 2014 | Australië, Wilsons Promontory
Ken jij Pippi?vragen we een 5 ½ jarig meisje met blonde krullen. Ze kijkt ons heel serieus aan en zegt: Ik bèn Pippi, maar het moet wel een geheim blijven. Heel eigenwijs kijkt ze ons aan. Jullie kunnen toch wel een geheim bewaren?! Jawel hoor, knikken wij braaf. Maar haar eigenwijze snoetje verraadt dat ze er niks van geloofd..
Hallo allemaal!
Het is weer tijd voor een nieuw verhaal ;-)
We hebben de hittegolf rondom Melbourne weer overleefd en zijn nu in een klein plaatsje genaamd Foster, waar ik geprobeerd heb om alles wat we de laatste paar dagen beleefd hebben in mijn agenda te schrijven (wat niet heel gemakkelijk gaat en mij hoofdpijn bezorgd, of misschien had ik die hoofdpijn al?) en Rik die een bakje koffie voor ons maakt en onder tussen uitzoekt hoe wij het beste verder kunnen reizen..
Afgelopen donderdagmorgen hebben we de familie Simpson en daarmee Melbourne achter ons gelaten en zijn we 's avonds aangekomen bij Cape Liptrap een National Park aan zee waarbij ook een gratis camping was. Onderweg hebben we een aantal schattige antiekzaakjes bekeken en zijn we langs een Visitor Centre geweest, die ons aanraadden om 'als de sodemieter' naar die camping te gaan, omdat de kans groot was dat hij vol zou zijn. Dus wij gauw verder gereden en...
Het allermooiste plekje (onder de bomen: erg welkom met temperaturen rondom de 40) was nog vrij! Onze buurman Sam vertelde ons dat zij net die morgen verhuisd waren en zijn eigenwijze dochtertje Pi- eh Saaci (spreek uit : Zaatsjie) kwam meteen inspecteren wie er naast haar, haar vader en diens Japanse vriendin Ayumi (spreek uit Aajoemie) kwam staan. Nou, dat waren wij dus.
Wij waren van plan om twee nachtjes op deze camping te blijven, maar raakten al gauw bevriend met eerder genoemden en hebben met hen gekletst, spelletjes gespeeld met de jongste van het stel (wel eerlijk spelen hè? Ja, dat doe ik – met het schijnheiligste hoofd dat je je maar voor kunt stellen) gesnorkeld en we zijn op zoek gegaan naar 'piepies', soort schelpen waarmee je kunt vissen..
Zaterdagavond zijn we naar zee geweest en hebben we een pizza gegeten met z'n allen.
Het is namelijk zo dat als het hier in Australië te warm is, ze een 'total fire ban' hebben, wat betekent dat je niet met je draagbare gaspitjes kunt koken.... Hmmmm, gelukkig hadden wij donderdagmorgen voordat we Melbourne verlieten de hele winkel leeggekocht en konden we twee dagen heerlijke zelf-bij-elkaar-gefabriceerde-camping-salade* (recept volgt) maken, maar eergisteren waren we dan toch echt wel aan een warme hap toe, haha.
Wel grappig. Omdat we in een national park stonden, komt er steeds een Ranger langs om te kijken of niet iemand stiekem toch een vuurtje maakt en op de tweede dag gingen we stiekem met onze buurtjes in de tent zitten en hebben we een kop koffie / thee gemaakt. En melkbiscuits, dus wij waren de koning te rijk haha.
We hebben ons dus prima vermaakt en ons kleine buurmeisje Saaci, zorgde voor het nodige vertier. Ze speelde met alle kinderen uit de buurt, maar het moest wel op haar manier gaan. En ze was lekker druk, dus één van ons herkende zich er aardig in haha. We zeiden al, als (als het allemaal zo mag zijn natuurlijk) wij later ZULKE kinderen krijgen, houden we het maar bij ééntje denken we, haha.
Zondagmiddag zijn we richting Wilsons Promontory vertrokken, wat zogenaamd HET national park van Victoria is. Het was dan ook akelig druk, dus toen we er heen reden hadden we al donkerblauw vermoeden, dat we die nacht geen campspot meer zouden kunnen bemachtigen. Helemaal toen we in de Lonely Planet lazen dat je een JAAR van tevoeren moet boeken. Toch waagden we het er maar op en aangekomen bij het Visitor Centre noemde ze dat ze nog wel een plekje had. Nadat wij geboekt hadden, waren er nog maar drie plaatsjes over. Knetterdruk die camping een hele overgang van ons rustige Bear Gully plekje. Je moest goed luisteren wilde je de Coockaburra's door al het kabaal heen horen.. (Ik weet niet of je het kunt googelen, maar als je twee van die vogels hoort schreeuwen tegen elkaar is echt super grappig.. Echt zo'n jungle boek geluid haha. Ik heb geprobeerd om het op te nemen, maar dat is niet echt gelukt..) Maar goed. We hebben onze auto geparkeerd. De auto gereedgemaakt voor de nacht (lees: backpacks op de stoelen neergezet, alle tassen, naar voren, twee dikke campingboeken, onze wandeltas en onze pasgekochte oranje koffer naar voren en dan de gordijntjes die rondom in de auto hangen, nog op hangen met wasknijpers) wat gegeten: bamisoep (bleuh...) en toen op pad gegaan om één van de mooiste wandelingen van the Prom' (zo noemen ze het park) te gaan doen.
En dat was ook echt wel de moeite waard: een soort jungle achtige route van in totaal zo'n 8 km. Onderweg nog twee keer over een Wallibi (kleine kangaroo) gezien en onze pannenkoekjes opgegeten bovenop de berg. Uitzicht over een prachtige helderblauwe zee met een wit strand en bergen eromheen. (Ik schets het maar even, want ons internet ding houdt het niet vol om al onze idioot-grote foto's erop te plaatsen hihi.. Dat komt wel weer als we internet hebben in een grote stad).
Nou en nu zitten we dus in een parkje al onze dingen op te laden (hadden vreemd genoeg geen stroom op de camping) en gaan we zo weer op pad naar een gratis camping. We moeten natuurlijk een beetje aan de centen denken, want voordat we het weet, zitten we (15 februari vliegen we vanaf Brisbane!!!) in Nieuw Zeeland en daar willen we natuurlijk ook wat spenderen. Janine uit eten meenemen omdat ze geslaagd is bijvoorbeeld!! ;-)
Gaan jullie geen werk zoeken dan? (Willian ;) ) Nou, bij één van die antiekwinkels vertelde een man ons dat er waarschijnlijk hier in de buurt wel werk is, maar omdat het zo 15 februari is en we nog zo'n slordige 1500 km moeten overbruggen en zo'n 10 -15 plaatsjes onderweg willen bekijken leek het ons slimmer om na Nieuw Zeeland in de buurt van Cairns (helemaal rechtsbovenin Aus) werk te zoeken, vlak voordat we naar huis gaan rond eind mei.
Goed. Wij hebben de hittegolf overleefd. Zijn allebei nog prima gezond (en rond ;), nouja Gerie dan) En zijn lekker verwend door die mensen in Melbourne. Het surfen was echt super super mooi, dus nu zitten we elke keer naar de zee te kijken van: Ooooh, hadden we maar een eigen surfboard!
(Maar ja, waar laat je die dan weer.. Onze auto is nu al knetter de petter vol..)
Nou, of wij inderdaad een surfboard gaan kopen en hoe het af gaat lopen met Rik en Gerie in Kangaroeland lees je in het volgende avontuur!
See ya!
Lick and Gerie
(Japanners kunnen geen R zeggen, hahaha..)
Oja, het zelf-bij-elkaar-gefabriceerde-camping-salade- RECEPT:
Kikkererwten, tomaat, kaas in hele kleine stukjes gesneden, sla, een kleine ui, twee of drie wortels in stukjes en linzen.
Heeeerlijk en ook koud te eten! :-)
Try this at home! <3
Hallo allemaal!
Het is weer tijd voor een nieuw verhaal ;-)
We hebben de hittegolf rondom Melbourne weer overleefd en zijn nu in een klein plaatsje genaamd Foster, waar ik geprobeerd heb om alles wat we de laatste paar dagen beleefd hebben in mijn agenda te schrijven (wat niet heel gemakkelijk gaat en mij hoofdpijn bezorgd, of misschien had ik die hoofdpijn al?) en Rik die een bakje koffie voor ons maakt en onder tussen uitzoekt hoe wij het beste verder kunnen reizen..
Afgelopen donderdagmorgen hebben we de familie Simpson en daarmee Melbourne achter ons gelaten en zijn we 's avonds aangekomen bij Cape Liptrap een National Park aan zee waarbij ook een gratis camping was. Onderweg hebben we een aantal schattige antiekzaakjes bekeken en zijn we langs een Visitor Centre geweest, die ons aanraadden om 'als de sodemieter' naar die camping te gaan, omdat de kans groot was dat hij vol zou zijn. Dus wij gauw verder gereden en...
Het allermooiste plekje (onder de bomen: erg welkom met temperaturen rondom de 40) was nog vrij! Onze buurman Sam vertelde ons dat zij net die morgen verhuisd waren en zijn eigenwijze dochtertje Pi- eh Saaci (spreek uit : Zaatsjie) kwam meteen inspecteren wie er naast haar, haar vader en diens Japanse vriendin Ayumi (spreek uit Aajoemie) kwam staan. Nou, dat waren wij dus.
Wij waren van plan om twee nachtjes op deze camping te blijven, maar raakten al gauw bevriend met eerder genoemden en hebben met hen gekletst, spelletjes gespeeld met de jongste van het stel (wel eerlijk spelen hè? Ja, dat doe ik – met het schijnheiligste hoofd dat je je maar voor kunt stellen) gesnorkeld en we zijn op zoek gegaan naar 'piepies', soort schelpen waarmee je kunt vissen..
Zaterdagavond zijn we naar zee geweest en hebben we een pizza gegeten met z'n allen.
Het is namelijk zo dat als het hier in Australië te warm is, ze een 'total fire ban' hebben, wat betekent dat je niet met je draagbare gaspitjes kunt koken.... Hmmmm, gelukkig hadden wij donderdagmorgen voordat we Melbourne verlieten de hele winkel leeggekocht en konden we twee dagen heerlijke zelf-bij-elkaar-gefabriceerde-camping-salade* (recept volgt) maken, maar eergisteren waren we dan toch echt wel aan een warme hap toe, haha.
Wel grappig. Omdat we in een national park stonden, komt er steeds een Ranger langs om te kijken of niet iemand stiekem toch een vuurtje maakt en op de tweede dag gingen we stiekem met onze buurtjes in de tent zitten en hebben we een kop koffie / thee gemaakt. En melkbiscuits, dus wij waren de koning te rijk haha.
We hebben ons dus prima vermaakt en ons kleine buurmeisje Saaci, zorgde voor het nodige vertier. Ze speelde met alle kinderen uit de buurt, maar het moest wel op haar manier gaan. En ze was lekker druk, dus één van ons herkende zich er aardig in haha. We zeiden al, als (als het allemaal zo mag zijn natuurlijk) wij later ZULKE kinderen krijgen, houden we het maar bij ééntje denken we, haha.
Zondagmiddag zijn we richting Wilsons Promontory vertrokken, wat zogenaamd HET national park van Victoria is. Het was dan ook akelig druk, dus toen we er heen reden hadden we al donkerblauw vermoeden, dat we die nacht geen campspot meer zouden kunnen bemachtigen. Helemaal toen we in de Lonely Planet lazen dat je een JAAR van tevoeren moet boeken. Toch waagden we het er maar op en aangekomen bij het Visitor Centre noemde ze dat ze nog wel een plekje had. Nadat wij geboekt hadden, waren er nog maar drie plaatsjes over. Knetterdruk die camping een hele overgang van ons rustige Bear Gully plekje. Je moest goed luisteren wilde je de Coockaburra's door al het kabaal heen horen.. (Ik weet niet of je het kunt googelen, maar als je twee van die vogels hoort schreeuwen tegen elkaar is echt super grappig.. Echt zo'n jungle boek geluid haha. Ik heb geprobeerd om het op te nemen, maar dat is niet echt gelukt..) Maar goed. We hebben onze auto geparkeerd. De auto gereedgemaakt voor de nacht (lees: backpacks op de stoelen neergezet, alle tassen, naar voren, twee dikke campingboeken, onze wandeltas en onze pasgekochte oranje koffer naar voren en dan de gordijntjes die rondom in de auto hangen, nog op hangen met wasknijpers) wat gegeten: bamisoep (bleuh...) en toen op pad gegaan om één van de mooiste wandelingen van the Prom' (zo noemen ze het park) te gaan doen.
En dat was ook echt wel de moeite waard: een soort jungle achtige route van in totaal zo'n 8 km. Onderweg nog twee keer over een Wallibi (kleine kangaroo) gezien en onze pannenkoekjes opgegeten bovenop de berg. Uitzicht over een prachtige helderblauwe zee met een wit strand en bergen eromheen. (Ik schets het maar even, want ons internet ding houdt het niet vol om al onze idioot-grote foto's erop te plaatsen hihi.. Dat komt wel weer als we internet hebben in een grote stad).
Nou en nu zitten we dus in een parkje al onze dingen op te laden (hadden vreemd genoeg geen stroom op de camping) en gaan we zo weer op pad naar een gratis camping. We moeten natuurlijk een beetje aan de centen denken, want voordat we het weet, zitten we (15 februari vliegen we vanaf Brisbane!!!) in Nieuw Zeeland en daar willen we natuurlijk ook wat spenderen. Janine uit eten meenemen omdat ze geslaagd is bijvoorbeeld!! ;-)
Gaan jullie geen werk zoeken dan? (Willian ;) ) Nou, bij één van die antiekwinkels vertelde een man ons dat er waarschijnlijk hier in de buurt wel werk is, maar omdat het zo 15 februari is en we nog zo'n slordige 1500 km moeten overbruggen en zo'n 10 -15 plaatsjes onderweg willen bekijken leek het ons slimmer om na Nieuw Zeeland in de buurt van Cairns (helemaal rechtsbovenin Aus) werk te zoeken, vlak voordat we naar huis gaan rond eind mei.
Goed. Wij hebben de hittegolf overleefd. Zijn allebei nog prima gezond (en rond ;), nouja Gerie dan) En zijn lekker verwend door die mensen in Melbourne. Het surfen was echt super super mooi, dus nu zitten we elke keer naar de zee te kijken van: Ooooh, hadden we maar een eigen surfboard!
(Maar ja, waar laat je die dan weer.. Onze auto is nu al knetter de petter vol..)
Nou, of wij inderdaad een surfboard gaan kopen en hoe het af gaat lopen met Rik en Gerie in Kangaroeland lees je in het volgende avontuur!
See ya!
Lick and Gerie
(Japanners kunnen geen R zeggen, hahaha..)
Oja, het zelf-bij-elkaar-gefabriceerde-camping-salade- RECEPT:
Kikkererwten, tomaat, kaas in hele kleine stukjes gesneden, sla, een kleine ui, twee of drie wortels in stukjes en linzen.
Heeeerlijk en ook koud te eten! :-)
Try this at home! <3
-
20 Januari 2014 - 11:46
Diek:
Lieve kids
Wat een super verhaal weer zeg .
Wat fijn dat het wat minder warm is .Over drukke kinderen gesproken Gerie ,jullie waren en zijn nog steeds alle drie super rustig dus 3 is ook geen probleem haha .Zal Gonnie wel vragen hoe Rik was ,maar volgens mij was en is hij ook heel rustig .Kunnen jullie alles nog wel een beetje opnemen als je zoveel ziet en zoveel lieve mensen ontmoet .Wat het weer betreft ,wij hebben hier gewoon voorjaar .Wij blijven genieten van jullie verhalen en belevenissen en we hebben straks ook al een mooi stukje van Australie gezien ,dankzij jullie .
Liefs en dikke knuffel Willian ,pap en mam -
20 Januari 2014 - 15:13
Sandra:
Eenmaal terug in NL... dit land heeft heeeeeeel veel zee en dus heeeeeeel veel mogelijkheden om te SURVEN... Ik bied me vrijwillig aan om jullie te vergezellen... ;)
Veel plezier nog in Lovely Aussie! :)))
PS. Is het rond van het eten... of komen die kindjes er al?! Sorry! Heel fout!!! Nogmaals: LEKKER genieten daar!! Xxxxx -
20 Januari 2014 - 20:59
Het Boerinnetje:
Mooi lick en geLie, er zit ook een L in jou naam geel ;)
Goed laat dat recept maar in Australië :p haha
Goed om te horen dat jullie je nog best vermaken! En mij mee uiteten nemen inderdaad!! Bijna vergeten hihi :p geniet er nog even van en tot gauw!!!!
Xxxxxx -
20 Januari 2014 - 21:05
Het Boerinnetje:
Mooi lick en geLie, er zit ook een L in jou naam geel ;)
Goed laat dat recept maar in Australië :p haha
Goed om te horen dat jullie je nog best vermaken! En mij mee uiteten nemen inderdaad!! Bijna vergeten hihi :p geniet er nog even van en tot gauw!!!!
Xxxxxx -
20 Januari 2014 - 23:10
Aart Liesbeth:
Heerlijk hoe jullie genieten van het land en alles wat jullie beleven Het recept is zo gek nog niet
Dus jullie trekken nog met de auto en slapen jullie er ook in of is het opslag ruimte. Is het nog zo warm?
hebben jullie nog wat van de bosbranden gezien lijkt me echt heel erg als al je spullen weg zijn.
Dus nu gaan jullie richting het vliegveld in Brisbane om Janine te bezoeken en samen nog wat van het zuider eiland te zien We wensen jullie veel plezier en tot de volgende mail
liefs Aart Liesbeth
-
20 Januari 2014 - 23:24
Sjinees:
'Jappaners kunnen geen R zeggen'
maar kunnen ze wel oant moan zeggen dan? -
20 Januari 2014 - 23:50
Arnold:
@ Diek
Rik en Gerie krijgen sowieso WEL drukke kinderen, als het jochies worden in ieder geval.
Ik had vroeger geen suiker nodig om te transformeren tot een stuiterbal, maar
Rik kon er ook wel zijn hoor, druktemaker: vooral zo rond sinterklaastijd heeft ie er nog steeds veel last van.
Het heeft niet voor niets 4 jaar geduurd voor Wilmer kwam, pa en ma moesten eerst even een tijdje bijkomen.
@ Rik en Gerie: Maak je borst maar nat voor een kleine Bert Visser of Jochem Meyer. Ik hoop voor jullie dat jullie het een meisje wordt, dan krijg je tenminste van die volgzame en gehoorzame kinderen zoals Gerie en Janine dat zijn :P
@ Willian
We hebben heet weer hier gehad, we mochten geen fikkie stoken op de camping van een bewakermeneer.
We gaan hier in down-under nog niet werken. We gaan straks eerst naar het boerinnetje en dan gaan we een tweemanscirus Geer en Goorik starten in Christchurch, met clown Gerie en acrobaat Rik in de hoofdrol.
O ja, er liep ook nog een dubbelganger van Pipi Langkous op de camping rond. Verder staat er ook nog een vage zwangerschapsboodschap verborgen in het reisverslag. Eventuele namen zullen Geik (voor een jongen) en Rikrie (voor een meisje) zijn. Gerie eet nu vooral veel salades, want warme maaltijden zijn niet goed voor haar in deze periode. Ook drinkt ze nu 's avonds geen wodka meer. De baby wordt ergens halverwege juni 2018 verwacht. Tenslotte kwam er een Japanner die als de sodemieter de R moest leren uit spreken van Rik en waren er ook van de irritante zangvogels die hele dag kabaal maakten. Rik heeft aangegeven het eerstvolgende verslag te schrijven.
-
22 Januari 2014 - 19:57
Marieke:
Leuk om weer een verhaal te lezen! Lekker genieten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
